Brand Bjork Trio-"Once upon a time in the desert" (DUNA records)

Brand Bjork shouldn't be referred to as the x KYUSS drummer but as a musician of his own status and history. Another album with his new band and the power trio ,is on the forefront. MASTERS OF REALITY, CREAM,CACTUS,Jimi Hendrix are all present. Psychedelic heavy guitars, stripped down, monolithic drums and groove are all ever present. Songs like "Down the mountain", "Duck the daze" arte among the best songs that Hendrix and MOUNTAIN never wrote.

Mario Lalli (Yawning Man, Fatso Jetson, Desert Sessions) on bass guitar and Brant BJORK band alumni Ryan Güt on drums are Bjork's musical companions and they share the same vision. The Frank Marino inspired "Magic surfer magazine" is a slow, tripy musical wave that explodes on the shores of the Californian desert, on the stoned brains jetty. The groove goes on at "Sunshine (is make love to your mind)" a six minute song, full of bare down drums and a bass line that wakes up the dead in the desert,creating desert corruption and gaps where magical mushrooms reveal, to devour the loveless world. What i love at BBT is that they live music to breath, no selfishness and egoism, just the groove that doesn't necessary has to support the lead singer, guitar player role but evolves organically, like the Eden's serpent around the listener till it takes him /her to the cosmic void,where it came from."Once upon a time in the desert"  is an album of a power trio, that enjoyed been in the studio together, exchanging grooves and ideas together. A trio that loves the distortion, the fuzz and the low frequencies and lives in a steady diet of late 60s,early 70s rock bands. 'Rock n roll in the dirt" is a slow dive in the heavy groove of the band, dirty and distorted,with slow, sludge melodies, a bit on the QOTSA side but less alternative and more 70s inspired.

In 42 min, this trio sets the standards for some primitive, stripped down, bare, soulful rock n roll with distortion as the high priest of their preaching, a psychedelic journey to the center of the desert universe

.7,5

THE GEORGIA THUNDERBOLTS -"Rise above it all" 

When LYNYRD SKYNYRD of the "Gods and Guns" era met BAD COMPANY their bastard child named GEORGIA THUNDERBOLT and it is a real hellraiser These days, however, the Rome, Georgia-based quintet is a critically acclaimed and internationally touring band fending off the sophomore slump with its latest album, "Rise Above It All", out on Mascot Records. .The band consists of TJ Lyle, lead vocals, harmonica, and keyboards., Zach Everett, bass, classical guitar, harmony vocals; Bristol Perry, drums; Logan Tolbert, guitar; and Riley Couzzourt, guitar. The quintet’s earthy and emotive aesthetic spans late 1960s singer-songwriter intimacy, the yearning of the blues, the mythological stories of country, and a bracing dose of arena-ready classic hard rock.

 “As soon as TJ opens his mouth you know we’re from the South.” they write on their webpage and it is half the truth. Opening track "Gonna Shine" is a Southern rocker in the best tradition of SKYNYRD, Henry Paul Band, DOC HOLIDAY, but then the guys pull some aced from their sleeves with BAD COMPANy and especially Paul Rodgers stated as their main influence at the slow burner "Rock And Roll Record", while they taking off at the hard rocking "Rise Above It All", making their mark at the excellent party opener "Ain’t Got No Money", they surprise us at the ZEPPELINesque /BAD COMPANY "Moonlight Play" and the more groovy "Crawling My Way Back To You". Then they get you deep in to the Southern traditions and fears in "Little Jim" a song that reminds me of "Floyd" by SKYNYRD till they decide to get a bit more uptempo and rocking at Stand Up and my two personal favorites "Whiskey Talkin" and "Pricetag". The album is a great addition to the Southern rock fans collection but my only and it is a strong one,disagreement is with the song selection as it starts groovy and in the middle it slows down more than someone would like, losing the momentum of the opening tracks to find it again at the end.

THE GEORGIA THUNDERBOLTS are far more heavier, rocking than BLACKBERRY SMOKE and its up to them to focus on songwriting and stay afloat at the Southern rock revival that is happening the last two decades or countrified to get a bigger audience. In any case they have the guts and the potential and judging by their sound they could also turn to the BLACK STONE CHERRY direction. Whatever they choose,they are on the path to success.

7

 «Ο αχός της εποχής» Julian Barnes (Μεταίχμιο)

 

Μυθιστορηματική βιογραφία του μεγάλου Σοβιετικού συνθέτη Σοστακόβιτς ή ένα περιδιάβασμα στη ζωή ενός ανθρώπου που επαφή του με το Σοβιετικό καθεστώς κατέστησε φοβικό.

Ο Σοστακόβιτς στην σκιά μιας δεσποτικής μητέρας από νεαρή ηλικία γνώρισε την αποδοχή από τη Σοβιετική κομματική κουλτούρα για τα φιλεργατικά» τραγούδια –συνθέσεις του. Αρκούσε όμως μόνο ένα άρθρο στην Πράβδα που τον αποκαλούσε εχθρό της μουσικής του λαού, για την όπερα του Ἡ λαίδη του μακμπεθ του Μτσενσκ» για να ανατραπούν όλα. Ο συνθέτης περιγράφει τα προπολεμικά χρόνια στα οποία η αναμονή της επικείμενης σύλληψης του για αντικρατική συμπεριφορά τον οδήγησε να κοιμάται με μια βαλίτσα με τα απαραίτητα ,δίπλα από την πόρτα,. Ο σκοπός αυτής της προετοιμασίας ήταν για να γλυτώσει την υπόλοιπη οικογένεια από προβλήματα και άλλες συλλήψεις. Όμως ο Σοστακοβιτς, ένας άνθρωπος που σκιαγραφείται ως χαμηλών τόνων, ζει και ενδιαφέρεται μόνο για τη μουσική, στην Μόσχα, την Πετρούπολη τον Καύκασο. Αναρωτιέται για το τί θα συνθέσει και αν υπάρχει ανάγκη για μεγάλά μουσικά έργα και δεν αμφισβητεί πρόσωπα και καταστάσεις.

«Τι θα μπορούσε να αντιπαρατεθεί στον αχό της εποχής? Μόνο η μουσική, που βρίσκεται μέσα μας, η μουσική της ύπαρξης μας, που μερικοί τη μετατρέπουν σε πραγματική μουσική. Και αυτή με τη σειρά της ,αν είναι αρκετά δυνατή, αληθινή και καθαρή έτσι ώστε να καταπνίξει τον αχό της εποχής, μετατρέπεται σε ψίθυρο τη ιστορίας»-Να τι τον στήριζε.

Δυο γάμοι, ένας νεανικός , ο απογαλακτισμός από την μητέρα σατράπη και ένας μεσήλικας πια, με δύο παιδιά, η σύντροφος αυτή τη φορά με κοινά βιώματα από τη Σταλινική τρομοκρατία. Ο Σοστακόβτις, παραμένει ο συνθέτης που θέλει μόνο να γράφει μουσική. Διατάζεται να πάει σε ένα συνέδριο Ειρήνης στην Νέα Υόρκη από τον ίδιο το Στάλιν, που επικοινωνεί τηλεφωνικά μαζί του και αποκαθιστά τη μουσική του μέσα σε μια νύχτα. Εκεί θα γίνει αντικείμενο διεκδίκησης και πολιτικού πόθου, για τις ΗΠΑ που προσπαθούν να τον κάνουν να αυτομολήσει αλλά και για την ΕΣΣΔ που τον έχει παρουσιάσει ως Εθνικό συνθέτη. Η ζωή συνεχίζεται με κομματική νουθεσία, ένα μόνιμα προσκολλημένο σύντροφο υπεύθυνο για την ορθή κομματική διαπαιδαγώγηση του. Η υποχρεωτική ένταξη στο Σοβιετικό Κομουνιστικό κόμμα, η ανασφάλεια και τα ερωτηματικά του χαμηλού τόνων Σοστακοβιτς. Οι εσωτερικές αγωνίες του και η ελπίδα πως η μουσική θα θριαμβεύσει για αυτόν και όσους παραγκωνίστηκαν , ξεπηδάνε με δραματικό τρόπο μέσα από αυτή την χαμηλών τόνων μυθιστορηματική βιογραφία. Ο Μπαρνς, χρησιμοποιεί τα υλικά του κύριου ήρωα του, για να δημιουργήσει ένα βραδυφλεγές φυτίλι που δεν θα ανάψει ποτέ. Έναν άνθρωπο χαμηλών τόνων, έρμαιο της μοίρας και της φιλοπατρίας του σε μια χώρα πολιτικών παιχνιδιών που ζει και κινείται με καύσιμο την αγάπη του για τη μουσική.

Η προλεταριακή καθαρότητα ήταν τόσο σημαντική για τους σοβιετικούς, όσο ήταν η Άρια για τους Ναζί επιπλέον είχε τη ματαιοδοξία ή την απερισκεψία να προσέχει και να θυμάμαι πως αυτό που το Κόμμα έλεγε μέχρι χθες ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με αυτό που έλεγε σήμερα.

«Ήθελε να τον αφήσουν ση ησυχία του με τη μουσική, την οικογένεια και τους φίλους του, απλούστατη επιθυμία κι όμως εντέλει εντελώς μη πραγματοποιήσιμη. Ήθελαν να τον σμιλέψουν και αυτόν όπως τους άλλους. …Απαιτούσαν έναν αισιόδοξο Σοστακόβιτς»

Ο Μπαρνς περιγράφει αυτόν τον χαμηλών τόνων άνθρωπο, ειδικά την εποχή των Σταλινικών διώξεων, με τρόπο που πραγματικά σε κάνει να περιμένεις μαζί του, ασφυκτιώντας το αναπόφευκτο. Η επίσκεψη του στα κεντρικά της NKVD, η αγωνία για το επόμενο κάλεσμα που θα οδηγούσε στην εξορία η εναλλαγή πολιτικών κομισάριων που θα τον νουθετούν , η εναλλαγή προσώπων, που δεν ενημερώνουν ποτέ για την τύχη των προηγουμένων, το άγνωστο σε καθημερινή βάση που τον κατατρώει.

Ο Σοστακοβτις, μέλος της ένωσης Ρώσων συνθέτων, ζει μια ζωή που ορίζεται από πολιτικούς προϊστάμενους. Τον Πρόεδρο της ένωσης, που εξευτελίζει όσους δεν συμβαδίζουν με την κομματική άποψη, με προκλητικά αιχμηρές δημόσιές συναντήσεις αυτοκριτικής και δημόσιας ταπείνωσης. Τα στελέχη της ασφάλειας και τους πολιτικούς καθοδηγητές, που ευχαριστιούνται να «στριμώχνουν» τον γνωστό συνθέτη. Μια ζωή χαμηλών τόνων, που η πολιτική κατάσταση του δημιουργεί ερωτηματικά αν αξίζει το έργο του, ενώ η διεθνής αναγνώριση του αποτελεί προστασία αλλά και κίνδυνο να υποπέσει σε δυσμένεια ως προδότης.

Ένας άνθρωπος που η δημιουργικότητα του, η αγάπη του για τη μουσική, ευνουχίζεται από ένα καθεστώς που επιζητά ομοιομορφία και αποδιοπομπαίους τράγους ή τεχνητά είδωλα. Ο Σοστακόβτις, που επιζεί, σιωπά, δημιουργεί με το βλέμμα στις δύο γυναίκες της ζωής του, φιλόπατρις αλλά και μόνιμα εγκλωβισμένος σε παιχνίδια εξουσίας που δεν θέλει να συμμετέχει, ούτε καν ως παρατηρητής.

Ένα δυνατό βιβλίο για τη ζωή ενός επώνυμου στην πάλαι ποτέ κραταιά Σοβιετική Ένωση. Ένα βιβλίο για την επιβίωση ενός χαμηλού τόνων ανθρώπου σε μια κομματική ζούγκλα .Απολαυστική μυθιστορηματική βιογραφία με την οποία ταυτίζεσαι σε κάθε επίπεδο.

CROSSBONE SKULLY - "Evil world machine"

Hendriksen is well known for his tenure with Alice Cooper and this pays off to his band work. CROSSBONE SKULLY have unleashed their debut album "Evil World Machine" which brought the legendary Mutt Lange (AC/DC, Def Leppard) out of retirement to executive produce the project. and you hear his sonic influence everywhere.The album is a concept album Led and conceptualized by Henriksen (guitarist and musical director for Alice Cooper’s band and member of Hollywood Vampires).

CROSSBONE SKULLY  enlisted a stellar group of supporting musicians including guitarist Tommy Denander, keyboardist Jamie Muhoberac (My Chemical Romance, John Mayer, Seal), bassist Chris Wyse (Hollywood Vampires, Ace Frehley, The Cult, Ozzy Osbourne), drummer Glen Sobel (Alice Cooper, Hollywood Vampires), the late UFO bassist Pete Way, mixer Olle Romo (Muse, Bryan Adams) and producer/mixer Mike Plotnikoff (AC/DC, Aerosmith). Also lighting up the album are guest features and spoken word appearances by A-list actor/musician and fellow Hollywood Vampires bandmate Johnny Depp, Alice Cooper, Phil Collen (Def Leppard), Nikki Sixx (Mötley Crüe), Joe Perry (Aerosmith), Kane Roberts, and more.

.A mix of early ACDC-Bon Scott era, for the first five songs, dirty, rhythmic,crispy,  twelve bar rock n roll and then ALICE COOPER and ACCEPT gets in the equation. Heavy guitars, wrecking ball vocals and the groove all around the place. " "Lets bust the trust" has the Celtic influences, like DROPKICK MURHYS turn hard rock, while the punk ro0ck and ALICE COOPER show their influence at "The Sin Eater", While ACDC shines at "The Boom Went The Boom" (feat. Phil Collen of Def Leppard). "High on you" feat Nikki Sixx has the sing a long feeling of the Brian Johnson ACDC era and the album is the best example of how you can pay tribute to your musical heroes without being a bad imitation of them." Iam Bone Machine' is another excelelnt example on the sonical diversity of the band with ACCEPT overtones and a bit more heavy a[proach.In the same vein is the dark, dystopic, slow burner "I am the wolf". All and all ,a dark album that pays tribute to the dirt and the rhythm, the darkness and the outcast feeling the essence of rock n roll as it was delivered by ACDC and ALICE COOPER at their prime.

Released by Better Noise Music, the rock concept album echoes similar dystopian visions such as David Bowie’s Ziggy Stardust and the Spiders from Mars and Diamond Dogs and its story will be expanded in a forthcoming graphic novel and animated film, Thing #1, due in 2025. So stay alert as we have plenty more to wait

8

THE KARMA EFFECT- "Promised land"
 

 

Great British Hard rock with the groove of FACES, the swagger of STONES, not so retro as THE QUIREBOYS, more close to the way THUNDER reinterpreted British Hard rock, but with their own unique blend of melody and freshness. Similarities are all over with bands like THE ANSWER, RIVAL SONS, although THE KARMA EFFECT have a more optimistic, lively approach to their music. A quintet that has songs, well crafted, aiming to raise the listener from the chair and start banging his/her head  and shaking to the rhythm.Their strength comes to songs like "Livin' It Up", "See You Again", "Wild Honey" where classic rock meets 80S LA meets groove and Soul. Then twin guitar attack brings memories of the Perry/Whitford duo, where dirt meets swagger, meets disotrtion and jam over the blues.

AEROSMITH, "Rocks" era is another strong comparison, influence you can add but at the end this quintet has its own vibrant, rock n roll sound, that combines groove, strength,melody and fresh approach to a classic genre.On the other hand they try to reinvigorate and improvised on power ballad genre with "Still Falling For You" and "Promised Land" where mid tempo and emotion rules the game. 

 

Its their 70s influences blended with their strong song craft that delivers a second album that could catapult them to the big league in the retro/70s influenced hard rock generation. It's up to them to stand on stage at the same standards they set with their studio work.

A star on the rise, the future will show, although they have the potential and the credentials.

7,5

ORANGE GOBLIN- "Science not fiction"

 

ORANGE GOBLIN- "Science not fiction" 

 

Straight in your face heavy metal of the 21st century. English born and raised with distorted guitars, pounding drums, hunting bass lines, dark enough to escape the stoner moniker, heavy enough not to consider thrash, thrashy enough not to consider classic and most and above all infuriating, aggressive, caught listener from the throat. ORANGE GOBLIN are a bunch of crazy Indians running after Caster's scalp, initiating a sonic massacre where mercy is a forgotten word. 

 

The songs sound as usual gigantic, frantic like a descent to Dante’s hell. You can listen to " (Not) Rocket Science." and "Ascend The Negative.' and understand where the traditional British metal of the 80s meets MOTORHEAD, TANK, VENOM and smokes a spliff with KYUSS , jamming at the COC rehearsal shack in the swamps to let you in to OG world. Don’t expect ballads, complex time patterns or triggered double bass drums and growls. The boys are delivering fast, groovy, sharp, volume size of the Titanic, Heavy metal honoring their musical roots and cementing the reputation as a band who plays Heavy metal in their own aggressive way. ”False hope diet”, “Cemetery rats” ,”Gemini (Twins of evil) are modern day metal, groovy, aggressive with a sublime melody that stuck in your mind like the traffic jam in Western cities during the Christmas shopping period.

Eager to catch them on stage, delivering their musical hurricane, i'll settle with its sonic equivalent for the time being.

7.5

«Η φυγή/Ένας στρατιώτης αφηγείται, Μικρά Ασία Αύγουστος 1922» - ΚΙΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ Γ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (Παπαδόπουλος)

 

«Η φυγή/Ένας στρατιώτης αφηγείται, Μικρά Ασία Αύγουστος 1922» - ΚΙΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ Γ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (Παπαδόπουλος)

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια μοναδική και αξιομνημόνευτη εξιστόρηση της εμπειρίας της Μικρασιατικής Καταστροφής.Γραμμένο με αμεσότητα και γλαφυρότητα, χωρίς κανέναν σκοπό να εντυπωσιάσει (ο συγγραφέας δηλώνει εξαρχής ότι δεν είναι ήρωας), στις σελίδες του βλέπουμε την πείνα, τις κακουχίες, τα στρατηγικά λάθη, τις επίσημες ανακοινώσεις, την ατμόσφαιρα που επικρατούσε τότε. Κυρίως όμως αντιλαμβανόμαστε  πώς ο ίδιος ο πρωταγωνιστής βίωσε εκείνη τη δραματική περίοδο, ως ένας απλός στρατιώτης, που παρά τα συναπαντήματά του με τον θάνατο, κατάφερε τελικά να σωθεί από τον εφιάλτη της καταστροφής, της άτακτης υποχώρησης και να επιστρέψει στην πατρίδα.

Το κείμενό του Κιουσόπουλου αποδίδει ανάγλυφα την ατμόσφαιρα των ημερών, δίχως εξωραϊσμούς, καλλωπισμούς ή τάση να ηρωοποιήσει μια μαύρη περίοδο για τα Ελληνικά όπλα.. Η αφήγησή του για τις μαρτυρικές μέρες της άτακτης υποχώρησης του ελληνικού στρατού από το Αφιόν Καραχισάρ κρατά ακόμα τη μυρωδιά από την καθημερινή επαφή με τον θάνατο, τις στερήσεις και τις ταλαιπωρίες. Με χαρακτηριστική αμεσότητα, η πένα του ξεδιπλώνει στο χαρτί τον φορτισμένο συναισθηματικό του κόσμο και συνθέτει τις μέρες και τις νύχτες αυτής της τρομερής περιόδου που παραμένει μέχρι σήμερα αναπόσπαστο κομμάτι του σύγχρονου ελληνικού πεπρωμένου. 

Ο Κιουσιόπουλος δεν είναι μάχιμος, δεν πρόλαβε να γίνει, αν και στρατιώτης στην πρώτη γραμμή, στην υποστήριξη των μάχιμων μονάδων. Έχοντας πολεμήσει σε Α ’ΠΠ και μετέπειτα αποτελώντας προσωπικό της Στρατιάς του Έβρου, βιώνει το πριν και το μετά της Μικρασιατικής εκστρατείας. Επιζώντας και διαφεύγοντας της μεγάλης υποχώρησης μετά την κατάρρευση του μετώπου, σου μεταδίδει το αίσθημά του τρόμου, της φυγής δίχως αύριο, της αιώνιας κούρασης δίχως ελπίδα για προστασία, του ληθαργικού ύπνου που σε αφήνει μόνο σε μια έρημη, ξένη χώρα, βορά στα αιμοδιψή ένστικτα Τούρκων χωρικών και Τσετών. Όπως λέει και ο ίδιος ο πόλεμος δεν είναι μάχες και ηρωισμοί, μόνο αγρυπνία, κακουχίες, έλλειψη τροφής και ελπίδα να επιζήσεις άλλη μια μέρα. Μια αγχωτική, πολλές φορές δίχως ελπίδα με μόνο κίνητρο ,την ανάγκη για επιβίωση, πορεία προς το επόμενο σημείο συγκέντρωσης, την επόμενη μεγαλύτερη Ελληνική στρατιωτική μονάδα που θα αποτελέσει καταφύγιο λόγω του μεγέθους της Δίχως όπλο, τροφή και ύπνο, συναντά γνωστούς από την εκπαίδευση, τους χάνει, στρατιώτες που αφήνονται στο έλεος του Θεού και άλλους που εκμεταλλεύονται τον αδύναμο για να επιβιώσουν. Η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη συνυπάρχουν με την ελπίδα και την απογοήτευση αλλά και τον ωχαδερφισμό, τη σκληρότητα και την εκμετάλλευση του αδύναμου, προς όφελος της ατομικής επιβίωσης. Η άτακτη υποχώρηση, η μυρωδιά της ήττας, ο φόβος των πανταχού παρόντων Τούρκων, γίνονται δεύτερη φύση στον Έλληνα στρατιώτη, που υποχωρεί, με μόνο του όνειρο, την θάλασσα, τα καράβια που θα τον γυρίσουν στην μητέρα Ελλάδα. Όνειρο που για τα επόμενα δύο χρόνια θα γίνει εφιάλτης στους περισσότερους από τη στρατιά που στην υποχώρηση αιχμαλωτίστηκαν. Μια φυγή που όπως γλαφυρά περιγράφει ο Κιουσιόπουλος, βγάζει στον καθένα τον καλύτερο ή χειρότερο εαυτό του, χωρίς ο ίδιος να δικαιολογεί ή να κρίνει κανέναν, γιατί ο φόβος είναι ο βασιλιάς του κοπαδιού των Ελλήνων στρατιωτών και ι Τούρκοι ιππείς και τσέτες ,τα τσοπανόσκυλα του. Δίχως να καταφεύγει σε περιγραφές για τις ακρότητές των Τούρκων στους υποχωρούντες Έλληνες, σε γεμίζει με την ανάγκη, να τρέξεις, να κρυφτείς, να λαγοκοιμηθείς, μέχρι την επόμενη πορεία. Να ζήσεις με την ελπίδα, για ένα αύριο ανάμεσα σε οργανωμένους συστρατιώτες σου, ασφαλές, που όμως είναι διαρκώς στον ορίζοντα, χαμένο στην πρωινή ομίχλη, φευγαλέο και ταυτόχρονα χειροπιαστό, σαν αντικατοπτρισμός στην έρημο του Σαγγάριου

Ένα βιβλίο ντοκουμέντο της μεγάλης άτακτης υποχώρησης, της φυγής μετά την ήττα στο Σαγγάριο και μια δραματική απεικόνισης της διάλυσης του Ελληνικού Στρατού, που από υπερήφανος νικητής, έγινε ένα τσούρμο που αναζητούσε σωτηρία και έναν ηγέτη να δείξει το δρόμο. Αυτή είναι η αλήθεια της Μικρασιατικής καταστροφής, δίχως πολιτικολογίες και μεγάλα λίγα, από την πλευρά του στρατιώτη που η μόνη του ελπίδα έγινε η φυγή.

Ενδιαφέρον είναι και το κομμάτι για την επιστροφή του στην Ελλάδα , που σε μια χώρα κατεστραμμένη, βλέπουμε στον στρατό της αναδιοργάνωσης, ήδη να ξεκινάνε μίζες και διαφθορά. Δείγμα του τί επιζεί, στη «περήφανη» Ελληνική συνείδηση. Αυτή η χώρα δεν θα μάθει ποτέ και δεν θα διορθωθεί ποτέ. Τουλάχιστον ας παραδειγματιστούμε από μαρτυρίες ανθρώπων όπως ο Κιουσιόπουλος.