«‘Ένας Αιγύπτιος, ένας Βαβυλώνιος και ένας Βίκινγκ μπαίνουν σε ένα μπαρ» Θεόδωρος Παπακώστας (Key Books)

 

O Θόδωρος Παπακώστας έχει ήδη διαγράψει τη δική του πορεία στην συγγραφή εκλαϊκευμένων βιβλίων ιστορίας, αρχαιολογίας, ορμώμενος ακριβώς από την αγάπη του, να φέρει σε επαφή με την ιστορία, το πλατύ κοινό, που ειδικά το Ελληνικό, έχει μάθει από τα σχολικά του χρόνια, να τη θεωρεί ως ένα συνονθύλευμα ημερομηνιών και προσώπων  , που τα περισσότερα κοσμούν τις πινακίδες ονοματοδοσίας δρόμων. Ο Παπακώστας έχει άλλη άποψη και με τη μορφή ενός εικονικού διαλόγου με μια φίλη του σε ένα μπαρ, εισαγάγει τον ανυποψίαστο αναγνώστη σε κόσμους, από το όχι και τόσο μακρινό παρελθόν.

Η αγάπη του για τους πολιτισμούς τη Σκανδιναβίας με τράβηξε σε αυτό το βιβλίο, το οποίο ομολογουμένως απόλαυσα σε κάποια σημεία, σε κάποια άλλα, θεωρώ ότι αν και η πρόθεση  είναι καλή, η συσσώρευση πληροφορίας απλά το καθιστά δύσχρηστο, αλλά ποτέ δύσκολο ή δυσνόητο. Το βιβλίο λειτουργεί σαν μια συμπυκνωμένη εισαγωγή στους τρεις πολιτισμούς, με πολύ μεγαλύτερη έκταση για τον Αιγυπτιακό και Βαβυλωνιακό πολιτισμό. Καλύπτει τα βασικά θέματα, ιστορία, κυρίαρχες δυναστείες, μυθολογία και κάποια στοιχεία για τη ζωή των ανθρώπων ,τις εποχές της ακμής του πολιτισμού, ενώ με πίνακες σε φέρνει και σε αναλογίες με τις αντίστοιχες ιστορικές περιόδους του Ελληνικού χώρου

Η κινητήρια ιδέα του βιβλίου, η συνοπτική, αλλά πάντα ενδελεχής παρουσίαση των τριών πολιτισμών με αναφορές ταυτόχρονα σε αντιστοιχίες και δάνεια με τον Ελληνικό πολιτισμό και ιστορία δρα άψογα. Αν και ο όγκος της πληροφορίας γιατί μιλάμε για συμπύκνωση αιώνων σε μερικές σελίδες, ίσως ξενίσει, τον αμαθή σε όγκο πληροφορίας αναγνώστη, αποτελεί μια πολύ καλή εισαγωγή, αρχειοθετημένη και σωστά τοποθετημένη, για όποιον θέλει ένα εφαλτήριο για να εντρυφήσει στη συνέχεια, εις βάθος στους συγκεκριμένους πολιτισμούς. Προσωπικά απόλαυσα περισσότερο το τμήμα που αναφερόταν στους Βίκινγκς, καθαρά για λόγους προτίμησης.

Αν κάτι με ξένισε, ήταν τα σχόλια της συνομιλήτριας του καθηγητή, για θέματα πολιτικής ορθότητας και χειραφέτησης, που δείχνουν πραγματικά το πως κανείς δεν αντιλαμβάνεται την μελέτη της ιστορίας στο πλαίσιο της εποχής που γεννήθηκαν, Θεοί, μύθοι και έθιμα, αλλά χρησιμοποιεί λανθασμένα και λογοκριτικά την γουοκ κουλτούρα. Στα ίδια σχόλια και τον φόβο του συγγραφέα και τις δικαιολογίες του για να μην παρεξηγηθεί  φαίνεται και η επίδραση του φίμωτρου της πολιτικής ορθότητας έστω και εκ του σύνεγγυς στην Πανεπιστημιακή κοινότητα και τα εκλαϊκευμένα πονήματα της. Πέραν αυτού, μιλάμε για μια προσπάθεια ,πολύ καλή σε ότι αφορά τη συλλογή και παρουσίαση των στοιχείων, της, που καταφέρνει να μην χαθεί στο δαίδαλο των ονομάτων και των γεγονότων, κρατώντας το ενδιαφέρον και του πλέον άσχετου αναγνώστη αμείωτο. Μια εισαγωγή σε γειτονικούς ή πολύ γνωστούς πολιτισμούς, που γίνεται με ευφυία, χιούμορ και πραγματική διδακτική διάθεση. Μια προσπάθεια που θα φέρει πιο κοντά στην γνώση , με χιούμορ και καθημερινή γραφή, ανθρώπους που υπό άλλες συνθήκες, θα απείχαν από οτιδήποτε είχε να κάνει με την ιστορία της αρχαιότητάς. Αξιέπαινο και απολαυστικό για όσους η ιστορία και η αρχαιότητα, δεν είναι απλώς ένα κομμάτι , χαμένο, του παζλ των γνώσεων και των ενδιαφερόντων τους. Μια πολύ καλή πρόταση ανάγνωσης για μικρούς και όχι τόσο μικρούς αναγνώστες, που θέλουν να μάθουν με την ουσιαστική έννοια του όρου.