Η εμφάνιση των «θρύλων» του LA , BABYLON A.D στην Αθήνα , μου έφερε στο νου, μια σειρά από σχήματα που έμεινα το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας τους, στα στενοσόκακα (back street alleys) να κοιτούν τη λεωφόρο του Sunset Strip, που διάβηκαν για λίγο και συνήθως σε σύγχυση από το αλκοόλ και τις ουσίες. Έτσι αποφάσισα να κάνω μια μικρή αναφορά σε συνοδοιπόρους των ΒΑ αλλά και μερικούς επιγόνους, που μάταια ελπίζουν στην ανάσταση μιας εποχής που χάθηκε μαζί με το γουόκμαν και τα αερόμπικ της Τζειν Φόντα, αλλά ξαναζωντανεύει σε μικρά κλαμπ πλέον, από πενηντάρηδες που αρνούνται να δεχτούν ότι ο κόσμος άλλαξε και 20αρηδες που ζουν το ρετρο όνειρο τους, γιατί οι κιθάρες θα σιγήσουν τελευταίες στον κόσμο του ΛΑ και στις πιο ταπεινές του εκδοχές ανά την υφήλιο.
LITTLE CAESAR:
το σχήμα του αειθαλούς Ron Young (τον έχετε δει να εκτοξεύεται στο Terminator 2, έξω από το μπαρ, σπάζοντας την τζαμαρία, ο μακρυμάλλης μοτοσικλετιστής) συνεχίζει να περιοδεύει ακόμα και να ηχογραφεί αραιότερα. Με ένα ep και δύο άλμπουμ που συνδύασαν Hard rock και soul επιρροές και έναν τραγουδιστή με την επιρροή της μαύρης μουσικής να είναι έντονη στο ηχόχρωμα του αποτελέσανε ,μια ξεχωριστή ενότητα στην μουσική σκηνή της εποχής. Ξεχωρίζει η διασκευή τους στο “Chain of fools” της Aretha - Αν δεν την ξέρετε, αν διαβάσετε Σειρηνάκη). Βρώμικοι, με τατουάζ, μηχανές και ροκ ν ρολ καρδιά
Ακούστε το “Little Caesar” (1990)
CIRCUS OF POWER:
Η χαμένη ελπίδα της Ν.Υόρκης που στις τελευταίες συνθέσεις της έχει και τοN Ελληνοαμερικανό κιθαρίστα Bill Tsounis , ενώ είχε συμμέτοχη και του Brant Bjork (KYUSS). Στα πρώτα κλασικά πλέον άλμπουμ τους, συνδύασαν το sleaze , με την επιθετικότητα του punk rock ροκ των ΜC5 και την μεταλλική αίσθηση. Σκληροί, μηχανόβιοι και με ήχο, φτιαγμένο από το ίδιο μέταλλο με το μαχαίρι επιβίωσης του Τζον Ραμπο κυκλοφορούν σποραδικά άλμπουμ, περιοδεύουν όταν δεν ακυρώνονται οι συναυλίες τους, ενώ ο τραγουδιστής τους Alex Mitchel κάνει πλέον καριέρα και ως συγγραφέας, όταν δεν κυκλοφορεί με τη μηχανή και την απόλυτα ροκ ν ρολ εμφάνιση του, μια μίξη σπαγγέτι γουέστερν και ροκ μυθολογίας.
Ακούστε το “Vices” (1990)
TORA TORA:
όπως και το αντίστοιχο πολεμικό σύνθημα των Ιαπώνων στο Περλ Χαρμπορ, ανήκουν πλέον στην ιστορία, αλλά το πρώτο άλμπουμ τους, είναι υπόδειγμα, βρώμικου, επιθετικού hard rock, που έκανε το LA να γυρίσει το κεφάλι του και να τους αγκαλιάσει έστω και για λίγο .Συνεχίζουν ως σήμερα, με συναυλίες και τελευταίο άλμπουμ το» Bastards of Beale» του 2019
Ακούστε το “Surprise attack” (1989)
SPREAD EAGLE:
Αν υπάρχει το αντίστοιχο του Dickinson στο sleaze είναι ο Ray West των SE. Ένα σχήμα που τα φωνητικά του τραγουδιστή τους, σε κάνουν να το λατρέψεις ή να το μισήσεις, αλλά δεν παραβαίνει τους κανόνες της σκηνής, παραμόρφωση, γκάζια και ρυθμός που σε πιάνει από το λαιμό. Αγνοείται η τύχη τους ΄’ίσως φωλιάζουν σε κάποια β0υνοκορφή.
Ακούστε το “Spread eagle’ (1990)
ΤΚΟ- SUICIDE SQUAD – WAR BABIES
Χρειάστηκε το δεύτερο άλμπουμ τους των TKO (Technical knock out), παρουσιάσεις στο Kerrang και τα γεμάτα γρέζι φωνητικά του Brad Sinsel, για να κερδίσει το σχήμα από το Σιάτλ μια θέση στο πάνθεο των αδικημένων της sleaze σκηνής. Οι αλλαγές μελών και ο χαρακτήρας του Sinsel δεν τον αφήσαν να γνωρίσει την αναγνώριση που θα του άξιζε, ούτε με τους βραχύβιους- SUICIDE SQUAD και πιο πρόσφατα τους WAR BABIES . Μέλη των ΤΚΟ διετέλεσαν οι Ken Mary (FIFTH ANGEL), Rick Pierce, Sheeley, Gary Thompson (Q5) Παρ όλα αυτά τραγούδια σαν το “I wanna fight” , περιέχουν όλο το πνεύμα του LA των 80s σε ένα στίχο, Με ένα riff, (χάρη στον χαρισματικό κιθαρίστα Adam Brenner) βαρύ, με ένταση, οξύτητα και μυρωδιά από αλκοόλ και κινητήρες εσωτερικής καύσης, σε μια εποχή οικολογία σήμαινε να πετάς το μπουκάλι του ουίσκι στον κάδο και να μην το σπας στο πεζοδρόμιο του Sunset Strip γυρεύοντας τον επόμενο καβγά.
Ακούστε το “In your face” (1984)
NEVADA BEACH:
Αν οι AC/DC σας αρέσουν εδώ έχουμε τα νόθα παιδιά τους. Με ένα EP και ένα πολύ καλό άλμπουμ στο ενεργητικό τους. Βρέθηκαν σε μια κατάσταση σαν τους AIRBOURNE σχεδόν 3 δεκαετίες πριν. Αποτέλεσμα η αφάνεια. Παιδί του τραγουδιστή και κιθαρίστα Hank Decken επανήλθαν στην ενεργό δράση στα τέλη της δεκαετίας του 2010 με ένα νέο άλμπουμ με υλικό από τα 90ς. Υπάρχουν ακόμα και περιοδεύουν σε γειτονικές πόλεις ,γιατί όπως καταλαβαίνετε, για να επιζήσουν χρειάζεται πλέον και πρωινή δουλειά.
Ακούστε το ‘Zero day” (1990)
THE THROBS:
Αν οι THE CULT και οι AC/DC είχαν ένα νόθο παιδί, θα ήταν οι THROMBS .Ένα κλασικό άλμπουμ που συνδυάζει sleaze και goth , ένα σχήμα που τα μέλη του θα μπορούσαν αν κάνουν τους σωσίες στους GUNS αι μουσικές με το στίγμα της εποχής, κιθάρες, πολλές κιθάρες. Από τον Καναδά στη Νέα Υόρκη και μετά χαμένοι στις λεωφόρους του βρώμικου ροκ ν ρολ, με ένα άλμπουμ κληρονομιά και μια ακόμα κυκλοφορία το0 2014. Αγνοούνται στη χρονομηχανή αν και μέλη τους εμφανίστηκαν στα σχήματα των Sebastian Bach, SMASHED GLADYS, FASTER PUSSYCAT.
Ακούστε το “The Language Of Vagabonds and Thieves”(1991)
Koritni:
Γάλλος επίγονος, με επιρροές από ACDC, GUNS N ROSES, με σειρά πολύ καλών κυκλοφοριών από την Γαλλική Bad Reputation. Παρέμεινε γνωστός σε όσους διάβαζαν Rock Hard από την αρχή, γιατί τον παρουσιάσαμε μαζί με το πρώτο του σχήμα GREEN DOLLAR COLOUR, σε μια εποχή που οι περισσότεροί σνόμπαραν το US Hard rock και ειδικά το sleaze, ποσό μάλλον τις ευρωπαϊκές εκδοχές του στην μετα τα 90s εποχή. Αν δεν τον ξέρετε , ψάξτε τον, θα σας αποζημιώσει.
Ακούστε το “Lady luck” (2007)
CRANK COUNTY DAREDEVILS:
Ακόμα ένα σχήμα που αξίζει της προσοχής σας ,σε αντίστοιχη μοίρα με τους KORITNI και δυο άλμπουμ. Γεννήθηκαν σε λάθος εποχή, στην Βόρειο Καρολίνα με ύφος και χαρακτήρα ροκ σταρς αλλά λιγότερη τύχη. Έπαιξαν όσα υπήρχαν τα λεφτά για μπίρες και τσιγάρα με τελευταία κυκλοφορία το 2017 κ εμφανίσεις ως το 22 στα καλύτερα μαγαζιά, αρκεί να τους πληρώνουν τα ποτά..
Ακούστε το “Livin in the red” (2006)
JUNKYARD:
Πολλοί τους χαρακτήρισαν σαν το σχήμα του ενός άλμπουμ, αν και έβγαλαν περισσότερα με το πιο γνωστό τους, το ν2, “Sixes, Sevens & Nines” να είναι εξαρχής δυσεύρετο. Όπως δυσεύρετη ήταν και η μίξη Νότιου ροκ κ sleaze rock,ac dc, punk k MOTORHEAD που οι ίδιοι πέτυχαν και μετά εξαφάνισαν τη συνταγή. Συνεχίζουν ενεργοί δισκογραφικά ως σήμερα, μιλώντας σε όσους ζουν και αναπνέουν για σειρές όπως το Sons of anarchy, μόνο που οι JUNKYARD, είναι μέλη της κοινότητας. Δυστυχώς τον Αύγουστο, πέθανε από καρκίνο, ο τραγουδιστής τους. Το μέλλον πλέον αέβαιο
Ακούστε το “Sixes, Sevens & Nines” (1991)
BANG TANGO:
Αν υπήρχε Θεός, ίσως υπάρχει αλλά ακούει τραπ και ραπ την τελευταία εικοσαετία, θα είχε δώσει στον Leste (φωνητικά) την αναγνώριση που το άξιζε. Ορμώμενοι από το LA, συνεχίσουν με διάφορες μετενσαρκώσεις/συνθέσεις ως σήμερα. Τα δυο πρώτα άλμπουμ της παρέας από το LA είναι συγκλονιστικά κ ευρηματικά, μια μίξη sleaze μελωδικού ροκ, new wave και ανεξάρτητου ήχου και μια βελούδινη φωνή, που έμελλε να συνεχίζει να προσπαθεί να τους κρατήσει στην επιφάνεια με μικρή επιτυχία για χρόνια. BEAUTIFUL CREATURES side project Leste και των DJ Ashba με πιο σκληρό μοντέρνο sleaze rock ήχο που κυκλοφόρησε και αυτό σε λάθος εποχή. Ειδικά το «μαύρο’ άλμπουμ τους, βάζει τα γυαλιά σε πολλούς , επώνυμους του χώρου.
Ακούστε το “Dancin' on Coals» (1991) κ. “Beautiful creatures” (2001)
THE SOUTHERN RIVER BAND:
2025, νέο άλμπουμ AC DC, STATUS QUO, GUNS N ROSES και μια παρέα από την Αυστραλία που δεν έχει ενδιαφέρον να καεί για τη δόξα και τις αρένες. Με τους ρυθμούς τους, ρυθμικοί, δυναμικοί και με έξυπνο στίχο, οι SRB, σε μια εποχή που το πλαστικό ροκ του SPOTIFY γεμίζει τα στάδια, μοιάζουν τόσο επίκαιροι όσο ο άνθρωπος του νεάντερνταλ σε ένα συμβούλιο για την εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Είναι όμως εξίσου άμεσοι, δυναμικοί, παλαιολιθικοί και εθιστικοί, όσο ο πρόγονος μας. ΑΝ η ταινία του Ζαν Ζακ Ανο, σας έχει μιλήσει, “ο πόλεμος για τη φωτιά”, ντε, εδώ είναι η κατάλληλη υπόκρουση, Έχουν δε το άσμα ύμνο, “Fuck you, pay me” και ήδη οι καρέκλες των AIRBOURN τρίζουν, αν όχι σε δέκα χρόνιά από τώρα θα αναφερθούν σε ένα ακόμα άρθρο για τις χαμένες ελπίδες.
Ακούστε το “D.I.Y” (2024)
Υπάρχουν πολλά ακόμα σχήματα που δεν αναφέρονται. Δειγματοληπτικά, οι περισσότεροι εδώ είναι συμμαθητές των ΒABYLON Α.D , γνωρίσαν για λίγο την δόξα και στη συνέχεια καταφέρνουν, κάποιοι και επιζούν με φεστιβάλ και περιοδείες για νοσταλγούς των 80ς. Αν δεν έζησες τα 80ς ,ψάξε τους, αν τα έζησες και δεν τους ξέρεις, ψάξε τους. Αν δεν θες να τους ψάξεις, απλά εμφανίσου στους ΒABYLON Α.D και περίμενε να νιώσεις το σοκ, της παλιοσειράς που θα πεθάνει με την κιθάρα στο 11, τραγουδώντας για μια εποχή που το μόνο που φοβόσουν ήταν να μην εγκριθεί το διακοποδάνειο. Ραντεβού στους ΒABYLON Α.D
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου