Song of the week-- Robert Jon & The Wreck "I Wanna Give It" -
I Wanna Give It” is a bit of a throwback, finding its origin in the years when we were forced to take a break from touring. During this period we would often gather with friends and jam on a famous porch in San Juan Capistrano, California late into the evening, acoustic guitars in hand, finding whatever ways we could to keep our minds at ease amidst an uncertain time.
Longtime friends and co-writers Ian Cullen (“Oh Miss Carolina”) and Shane Krevoy had a big hand in the writing of this song, contributing lyric & melody ideas. It was full circle moment getting to realize the final, blissful, country-rock vision with a highly esteemed producer like Dave Cobb.
Lyrically it tells a story about running away carelessly with the one you love. Love can blind us sometimes, and though this story doesn’t necessarily have a happy ending, it’s told with a sense of there being no regrets. Ultimately it shares the message that love can inspire you to live fearlessly, and it’s something we all deserve to experience.
Taken from the album "Borderland" (September 26th, 2025) 🎧 Stream, get it here: https://amorphis.rpm.link/borderlandYT "As a starting point, I wanted to prove that even a keyboard player can make an Amorphis song which is based on a heavy riff, and to everyone's surprise, „Bones" turned out to be „Borderland's" heaviest song." - Santeri Kallio 🎧 Stream, get it here: https://amorphis.rpm.link/bonesYT ▶ FOLLOW @REIGNING PHOENIX MUSIC 🛒 EU: https://shopeu.reigningphoenixmusic.com 🛒 US: https://shopus.reigningphoenixmusic.com 🛒 UK: https://reigningphoenixmusic.omerch.com Web https://www.reigningphoenixmusic.com YouTube https://rpm.link/YTsub Instagram https://rpm.link/instagram Facebook https://rpm.link/facebook X https://rpm.link/twitter TikTok https://rpm.link/tiktok Spotify https://rpm.link/spotify ▶ FOLLOW @AMORPHIS https://www.amorphis.net / amorphis / amorphisband / amorphisband Music by Santeri Kallio Lyrics by Pekka Kainulainen Recorded, mixed & mastered by Jacob Hansen at Hansen Studios, Denmark Video Credit: Directed by Patric Ullaeus | www.rEvolver.se
AMORPHIS are: Tomi Joutsen - Vocals Esa Holopainen - Lead Guitar Tomi Koivusaari - Rhythm Guitar Santeri Kallio - Keyboards Olli-Pekka Laine - Bass Jan Rechberger - Drums Lyrics: (Bones) (Bones) (Bones) (Bones) Someone had scattered the skeletons The hip bones and the spines Piled the ribs and the shoulder blades Heaped the skulls into a mound (Bones) (Bones) I waited for many a day and night But found no one to ask These people, who had they once been And what had happened here? From darkness they arrived The spirits of the night The moon rose to its zenith Phosphorous, blue and white From darkness they arrived Lucid and mercurial The creeping figures in the fog I stayed yet for another night Despondent and spiritless To watch this nameless patch of land A field covered by bones (Bones) (Bones) From darkness they arrived The spirits of the night The moon rose to its zenith Phosphorous, blue and white From darkness they arrived Lucid and mercurial The creeping figures in the fog And came the dawn I knew Who these people had once been I had learned their story I had been taught their fate (Bones) (Bones) (Bones) From darkness they arrived The spirits of the night The moon rose to its zenith Phosphorous, blue and white From darkness they arrived Lucid and mercurial The creeping figures in the fog #amorphis #borderland #rpm #bones #darkmetal #finland #finnishmetal #reigningphoenixmusic
========= Lightning at the Gates LYRICS ==========
From the Rhône through the mountains they go
As the winter is drawing near, fast approaching change of season is threatening March over mountains an army ascends As their time is running out a desperate move, a brave surprise A threat to Rome comes from the north, through rocks they go
Through the ice, through the cold and the snow
Over mountains, an army far from home Leading beast and man through the cold and snow Marching, they’re moving on Rome Guided by the stars, light the valley below Break the illusion of their foe As they cross the range where no armies go Marching, descending on Rome From the peaks to the heart of their foe
Lead by Gauls to find the way, unite the tribes to show them through the mountains Higher and higher, across the divide Face the odds, the mountains’ wrath, they took the unexpected path To the battles that await them down below
Through the ice, through the cold and the snow
From the Rhône through the mountains they go
Over mountains, an army far from home Leading beast and man through the cold and snow Marching, they’re moving on Rome Guided by the stars, light the valley below Break the illusion of their foe As they cross the range where no armies go Marching, descending on Rome From the peaks to the heart of their Range where no armies go From the peaks to the heart of their foe
========= Historic Fact ==========
Hannibal Barca, a Carthaginian general from North Africa, became one of Rome’s most formidable foes after the First Punic War. Determined to restore Carthage’s glory, he took command of its army at age 26 and led a daring invasion of Italy from Iberia, famously crossing the Alps with his army and 37 war elephants. Hannibal secured major victories at Trebia and Lake Trasimene, with his most famous success at the Battle of Cannae in 216 B.C., where he employed a masterful double envelopment to crush a much larger Roman force – a tactic that’s still studied in military strategy today.
================================== Recorded, mixed and mastered at Black Lounge studios by Jonas Kjellgren.
Lyric video created by: Bonez Studios ================================== Sabaton is a registered and protected trademark.
Η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το 1974, είναι ένα θέμα ταμπού για την Ελληνική κοινωνία. Όσοι πολέμησαν μέχρι πρόσφατα έπαιρναν όσοι έπαιρναν συντάξεις βάσει του νόμου για τους στρατιωτικούς στον ΒΠΠ. Παρ όλα αυτά οι πληγές στην Κύπρο είναι μεγαλύτερες κι οι «αγνοούμενοι» αγκάθι για κάθε κυβέρνηση Ελληνική και Κυπριακή έκτοτε.
Στο βιβλίο αυτό ο Κύπριος Ανδρέας Σαμουήλ, δεν πολιτικολογεί, αλλά μας μεταφέρει την προσωπική του εμπειρία σαν επίστρατος ,πολεμιστής και αιχμάλωτος των Τούρκων εκείνες τις πρώτες ημέρες του Αττίλα. Παρουσιάζω αυτό το βιβλίο, γιατί έχω νωπή την εικόνα μου του πατέρα μου, να φεύγει για την επιστράτευση το 74 και άλλοι νεότεροι να κάθονται στο καφενείο του χωριού του παππού μου που περνούσα το καλοκαίρι. Ο εφιαλτικός για εμένα μήνας μέχρι να γυρίσει, με την λήξη της επιστράτευσης, για τον Ανδρέα Σαμουήλ ήταν πολύ περισσότερα. Ήταν η αναμέτρηση με τον θάνατο, με την αγάπη για την πατρίδα αλλά και την αγάπη για τη ζωή. Ήταν η απώλεια της οικογένειας του, μέχρι να καταφέρει μετά την απελευθέρωση του να επανασυνδεθεί μετά από τρις μήνες, ήταν μια ψυχολογική και λιγότερο σωματική δοκιμασία, που τον συνόδευσε και συνοδεύει χρόνια μετά.
Το βιβλίο χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο περιλαμβάνει την επιστράτευση, τις δυσκολίες να αφήσει κανείς την οικογένεια του και βάζοντας το καθήκον πάνω από όλα, να παρουσιαστεί σε ένα Κυπριακό κράτος που πιάστηκε απροετοίμαστο. Η μεταφορά στην πρώτη γραμμή, η συνάντηση με τον Τουρκικό στρατό που κατέληξε στην διάλυση της απροετοίμαστης μονάδας του 241 ΤΠ, που δεν είχε τον στοιχειώδη αντιαρματικό εξοπλισμό, είναι το πρώτο μέρος. Η σωτηρία μαζί με έναν ακόμα συνάδελφο και οι μέρες που πέρασαν κρυμμένοι σε ένα σπίτι, ξαπλωμένοι στον διάδρομο μεταξύ κουζίνας, υπνοδωματίων, προσπαθώντας να ξεφύγουν, ενώ παρακολουθούσαν την Τουρκική προέλαση, σου κόβει την ανάσα, με την ένταση, την απόγνωση και τα διλήμματα που θέτει. Ειδικά αυτό με τον Ελληνοκύπριο που πεθαίνει ζητώντας βοήθεια έξω σχεδόν από το σπίτι, και οι δύο στρατιώτες δεν τολμούν να ξεμυτίσουν, με τον φόβο της αποκάλυψης τους. Ηθικά διλήμματα, πολύ πιο σκληρά και άμεσα από ότι αντιμετωπίζει ο μέσος άνθρωπος στην καθημερινότητα του.
Στο δεύτερο μέρος η συλλογή τους από τον Ο.Η.Ε και η μεταφορά τους στο ξενοδοχείο Ντόουμ, με την αυτοοργάνωση των αιχμαλώτων και την προσπάθεια να δουν τις εξελίξεις μέσα από μικρά ραδιόφωνα και την επαφή με τον Ερυθρό Σταυρό, μαρτυρούν την απόγνωση ενός έθνους, αλλά και το δυναμικό που ξεπηδά σε κάποιους ανθρώπους μέσα από τέτοιες περιπτώσεις. Ο Σαμουήλ προς τιμή του δεν αναγνωρίζει στο πρόσωπο του εχθρού ένα κτήνος, αλλά έναν εχθρό σε εμπόλεμη κατάσταση, κρατά αποστάσεις και μιλά με ανθρώπινα λόγια ,για την πραγματικότητα. Τις ψυχολογικές μεταπτώσεις, τον φόβο, την ανάγκη για πληροφόρηση, που σήμερα στην εποχή του διαδικτύου, αν συμβεί κάτι αντίστοιχο, θα έφτανε σε στερητικό σύνδρομο. Μας δίνει θάρρος, μέσα από την επικοινωνία με την γυναίκα του και τον μικρό γιο του, μας εκπλήσσει με την ευφυή στάση του, να δηλώσει τουρίστας και οχι επίστρατος, ώστε να γινόταν περαιτέρω έλεγχος, να αποφύγει τα κανονικά στρατόπεδα αιχμαλώτων.
Το βιβλίο, κυλά με στρωτή γλώσσα, περιγράφοντας περιστατικά, χαρακτήρες, καθημερινών ανθρωπιών σαν και τον καθένα μας, που βρέθηκαν στη μεγαλύτερη πολεμική δίνη του Ελληνισμού για το τελευταίο τμήμα του 20ουαιωνα και επιβίωσαν. Οχι με ηρωισμό, αλλά με τιμιότητα, εξυπνάδα και τύχη. Δείχνει επίσης την διάλυση της Ελληνικής και Κυπριακής πολεμικής μηχανής και μεταφέρει αυτούσια την πικρία, του τί θα γινόταν αν η Κύπρος δεν είχε πουληθεί και οι στρατιώτες της Κυπριακής Φρουράς και της ΕΛ.ΔΥ.Κ δεν θυσιάζονταν για τα ιδανικά, σε έναν πόλεμο, με αποτέλεσμα προδιαγεγραμμένο. Ο Σαμουήλ, γράφει σαν επίστρατος, σαν αιχμάλωτος, σαν Κύπριος και σαν πατέρας και γράφει με πένα γλαφυρή, ρεαλιστική που τον τιμά γιατί δεν ωραιοποιεί τίποτα, αλλά θέτει τα πάντα στην πραγματική διάσταση τους, όταν το σύστημα διαλυθεί. Στην επιβίωση, χωρίς να χάσεις την ανθρωπιά και την αξιοπρέπεια σου.
Ένα βιβλίο, μαρτυρία, που αξίζει να διαβαστεί, από όσους αντιλαμβάνονται οτι ο πόλεμος δεν γίνεται από Ράμπο, αλλά από καθημερινούς ανθρώπους, που κινούνται ακόμα από αξίες όπως η αγάπη για την πατρίδα και την οικογένεια.
Chris Goss the Godfather of grunge returns with another album that is purely a personal confession. Desert rock, grunge, psychedelic rock, classic rock all blended in an album that makes a powerful addition to MOR selective discography. Goss won’t reinvent the wheel. Faithful to the old recipe if it ain’t broke don’t fix it, he is again behind the power trio idea, in the way the late 60s, early 70s defined it. Add some 90s aroma and the result is here.
Mesmerizing, powerful and guitar driven, mid-tempo mostly intro verted songs that paint the desert skies with all the colors from bright yellow to pale grey. An album to listen, think and travel with. From Iggy Pop to David Bowie with some QOTSA hints, the voice is here, adding a 60s twist to some 90s tunes with desert aesthetic. From the mid-tempo, addictive opener ‘The archer’ to the more powerful 60s tinted, “I had a dream” to the slow dragging, low tuned, Tom Waits distorted blues of ‘Chicken little”, the man and his vision are here making pwoerful statements. The perfect song for any David Lynch movie soundtrack. DOORS, Jimi Hendrix and the 60s live in his guitar sound along with the great blues masters, note to note, metallic sound soloing, the perfect passage from the 60s psychedelia to Seattle in a simple soloing bridge.
'Mr Tap n Go’ is a song that would fit to any Tarantino movie, sharp and dark, a fitting tribute to BLACK SABBATH if they were born in Phoenix instead of Birmingham and one of the outstanding tracks of the album. MOR never stop surprises us as they do at mid-tempo “Barstow’ with its DOORS overtones, a kaleidoscopic, melodic piece of modern desert rock. ‘Powder man” is a tribute to Neil Young of the 70s, while ‘Sugar’ is another mid-tempo sugar coated, alternative rock anthem. ”It all comes to you” has the QOTSA anthemic feeling, with a massive (for MOA standards) chorus and some nice guitar finger picking moments, with Goss sound like a hazy Iggy Pop.
The closing “Bible of there had” has a funky feeling, a playful approach and is the perfect song to end a desert ride with some gre4at Neil Young -ish whaling guitar solo. MOA are back with their latest effort and ask you to be prepared for another dusty joyride. Jump tot heir music machine and travel.
Taken from the album "Giants & Monsters" (August 29th, 2025) 🎧 Get it here: https://helloween.rpm.link/giantsmons... "Everything in the universe is connected, and what looks like infinite stars could in reality be moments, hearts, and choices." - Sascha Gerstner, guitar
🎧 Stream, get it: https://helloween.rpm.link/universeYT
▶ FOLLOW @REIGNING PHOENIX MUSIC 🛒 EU: https://shopeu.reigningphoenixmusic.com 🛒 US: https://shopus.reigningphoenixmusic.com 🛒 UK: https://reigningphoenixmusic.omerch.com Web https://www.reigningphoenixmusic.com YouTube https://rpm.link/YTsub Instagram https://rpm.link/instagram Facebook https://rpm.link/facebook X https://rpm.link/twitter TikTok https://rpm.link/tiktok Spotify https://rpm.link/spotify
Chris Goss the Godfather of grunge returns with another album that is purely a personal confession. Desert rock, grunge, psychedelic rock, classic rock all blended in an album that makes a powerful addition to MOR selective discography. Goss won’t reinvent the wheel. Faithful to the old recipe if it ain’t broke don’t fix it, he is again behind the power trio idea, in the way the late 60s, early 70s defined it. Add some 90s aroma and the result is here.
Mesmerizing, powerful and guitar driven, mid-tempo mostly intro verted songs that paint the desert skies with all the colors from bright yellow to pale grey. An album to listen, think and travel with. From Iggy Pop to David Bowie with some QOTSA, the voice is here, adding a 60s twist to some 90s tunes with desert aesthetic. From the mid-tempo, addictive opener ‘The archer’ to the more powerful 60s tinted, “I had a dream” to the slow dragging, low tuned, Tom Waits distorted blues of ‘Chicken little”, the man and his vision are here. The perfect song for any David Lynch movie soundtrack. DOORS, Jimi Hendrix and the 60s live in his guitar sound along with the great blues masters, note to note, metallic sound soloing, the perfect passage from the 60s psychedelia to Seattle in a simple soloing bridge.
'Mr Tap n Go’ is a song that would fit to any Tarantino movie, sharp and dark, a fitting tribute to BLACK SABBATH if they were born in Phoenix instead of Birmingham and one of the outstanding tracks of the album. MOR never stop surprises us as they do at mid-tempo “Barstow’ with its DOORS overtones, a kaleidoscopic, melodic piece of modern desert rock. ‘Powder man” is a tribute to Neil Young of the 70s, while ‘Sugar’ is another mid-tempo sugar coated, alternative rock anthem. ”It all comes to you” has the QOTSA anthemic feeling, with a massive (for MOA standards) chorus and some nice guitar finger picking moments, with Goss sound like a hazy Iggy Pop. The closing “Bible of there had” has a funky feeling, a playful approach and is the perfect song to end a desert ride with some gre4at Neil Young -ish whaling guitar solo.
MOA are back with their latest effort and ask you to be prepared for another dusty joyride. Jump tot heir music machine and travel.
.jpg)
.jpg)
