«Η μέτρηση του μεσημβρινού» -Ντάνι Γκέτζ (Κέδρος)

 Παρίσι, 1792. Η Γαλλική Επανάσταση στο αποκορύφωμά της. Με εντολή της Εθνοσυνέλευσης, οι αστρονόμοι Ντελάμπρ και Μεσέν αναλαμβάνουν να υπολογίσουν την ακριβή απόσταση ανάμεσα σε δύο πόλεις: τη Δουνκέρκη στον βορρά και τη Βαρκελώνη στον νότο. Απώτερος σκοπός αυτής της αποστολής είναι ο προσδιορισμός του μήκους του πρότυπου μέτρου και η καθιέρωση μιας νέας οικουμενικής μονάδας μέτρησης - «για όλους τους ανθρώπους, για όλες της εποχές», όπως διεκήρυττε ο φιλόσοφος και μέλος της Εθνοσυνέλευσης και διαφόρων επιτροπών, Κοντορσέ.

Το ταξίδι των δύο αστρονόμων πολύ γρήγορα μετατρέπεται σε περιπέτεια. Οι Ντελάμπρ και Μεσέν διασχίζουν δυσπρόσιτες και αφιλόξενες περιοχές και αντιμετωπίζουν κάθε λογής κινδύνους. Στην πορεία, ο Ντελάμπρ πέφτει σε δυσμένεια από την Επιτροπή Κοινής Σωτηρίας, ενώ ο Μεσέν συλλαμβάνεται, φυλακίζεται στην Ισπανία και αργότερα εξορίζεται στην Ιταλία. Στη διάρκεια της απομόνωσής του ξαναζεί νοερά τα γεγονότα. Μια σκέψη τον βασανίζει: η πιθανότητα να έχει κάνει λάθος στις μετρήσεις του.

Η περίληψη μιας ιστορίας που ανατέμνει την πιο αιματοβαμμένη περίοδο της Δημοκρατίας, τα χρόνια που οδήγησαν στην έλευση του Ναπολέοντα. Άνεμος αλλαγής στην κοινωνία, ελπίδες για κάτι νέο, περισσότερο τίμιο, ισότητα, ελευθερία, αδελφότητα. Λέξεις που αποφασίζεται να φύγουν από τα βιβλία και να υλοποιηθούν σε κάθε πράξη και πρακτική. Η επιστημονική κοινότητα, με τους Κοντορσέ, Λαβουαζίέ, δεν μένει αμέτοχη. Νέα μέτρα και σταθμά. Ίσα για όλους, καινούργια, δίχως τα ίχνη του παρελθόντος, να αμφισβητούν την εγκυρότητα και την αξία τους. Η αποστάσεις, το βάρος και η μέτρηση του Μεσημβρινού, που θα δώσει το γεωγραφικό μέτρο, κατατάσσοντας την νεότευκτη Γαλλική Δημοκρατία ανάμεσα στις επιστημονικές δυνάμεις του κόσμου, που αλλάζουν τα δεδομένα με μετρήσεις και δεδομένα και όχι μόνο με τσιτάτα. Οι δυο αστρονόμοι, θα βρεθούν στη δίνη των αλλαγών. Από την πτώση της μοναρχίας, την άνοδο των τρομοκρατών της γκιλοτίνας, τον Γαλλο Ισπανικό πόλεμο, μέχρι την έλευση του Βοναπάρτη, εκείνοι θα μείνουν προσηλωμένοι στον σκοπό τους. Ο Ντελάμπρ, περισσότερο διπλωμάτης, θα ολοκληρώσει το έργο, δίχως ποτέ να σφετεριστεί την δουλειά του συναδέλφου του. Ο Μεσέν, με το έργο του να φτάνει μέχρι την Ισπανία, θα απομονωθεί, θα γίνει ένας επιστήμονας ερημίτης, που το όνειρο του, θα τον μαστιγώνει με τη μορφή του εφιάλτη των μετρήσεων και της ορθότητας τους.

Ο Γκετζ σε ένα βιβλίο που ξεκίνησε για κινηματογραφικό σενάριο, παίρνει μια επιστημονική ανακάλυψη και την μετατρέπει σε επιστημονική περιπέτεια. Ήρωες όχι γραμμωμένοι των γυμναστηρίων, αλλά αστρονόμοι που αν και ασθμαίνουν ανεβαίνουν σε καμπαναριά, βουνά και όπου το καθήκον επιτάσσει για να πραγματοποιήσουν μετρήσεις. Περιμένοντας για μέρες μέσα σε καταιγίδες, την αχτίδα του φωτός που θα επιτρέψει την πολυπόθητη μέτρηση. Φυλάσσοντας τα επιστημονικά όργανα τους, που κλέβουν επιτήδειοι, δίχως να αντιλαμβάνονται την αξία τους, στα πλέον απίθανα σημεία. Αντιμετωπίζοντας, ομάδες κακοποιών, αλλά και νεόκοπους λαϊκούς αγωνιστές, που μειδιούν αν δεν γελάσουν κατάμουτρα απέναντι στην επιστημονική σταυροφορία των δύο αστρονόμων. Σε συνθήκες διαρκούς αμφισβήτησης, με την υποψία οτι είναι φιλομοναρχικοί, υπέρ της μιας ή της άλλης παράταξης των επαναστατών, φίλοι των Ισπανών, οι Ντελάμπρ και Μεσέν, δεν σταματούν. Το όνειρο τη μέτρησης του Μεσημβρινού, χαλυβδώνει τη θέση τους, ενάντιά σε κάθε πολιτική αλλαγή, σε κάθε εμπόδιο. Σε μια επταετία που άλλαξε ο πολιτικός χάρτης της Γαλλίας, οι δύο επιστήμονες, περνώντας δια πυρός και σιδήρου, έκαναν το ακατόρθωτο. Ένωσαν την επιστήμη, με το πάθος για αλλαγή και κατάφεραν σε πείσμα πολέμων, επαναστάσεων και καχυποψίας, να φέρουν τον επιστημονικό ορθολογισμό στην Ευρώπη ως θέσφατο. Ένωσαν αγρότες, πολίτες, αστούς και στρατιωτικούς σε έναν κοινό αγώνα, την μέτρηση του Μεσημβρινού. Όμως ο Μεσέν βασανίστηκε από μια αμφιβολία, που του στοίχισε, παρ ολίγον τη ζωή, σε μεγάλο βαθμό την ηρεμία του και σχεδόν την οικογένεια του. Ο Γκέτζ παρακολουθεί τον αστό επιστήμονα που μετατρέπεται σε ερημίτη και αποκαλύπτει το μυστικό του σε ένα βιβλίο που αποτελεί υπόδειγμα, πώς η επιστήμη μπορεί να γίνει το καλύτερο μυθιστόρημα δράσης. Συμπάσχουμε με τους αστρονόμους ανησυχούμε για τον χρόνο που τρέχει. Συμπονούμε τον Κοντορσέ και ακολουθούμε την μοναχική πορεία του τέλους του. Παρακολουθούμε τη Γαλλία να τρώει τα παιδιά της, πλην των δύο αστρονόμων που σε πείσμα των αντιξοοτήτων καταφέρνουν να ολοκληρώσουν μια πρότυπη αποστολή. Αλλά το τέλος θα έρθει όταν λυτρωθεί ο ο Μεσέν, από τον φίλο και συνάδελφο του Ντελάμπρ. Εδώ ο Γκέτζ θα δώσει την ερμηνεία του, με σεβασμό, ανατρέποντας μεγάλο μέρος όσων πιστέψαμε διαβάζοντας το βιβλίο.

Σφιχτοδεμένο, ορθολογιστικό, επιστημονικό όσο χρειάζεται, όπου χρειάζεται, κυλά όπως ξεκίνησε να γράφεται, σαν το σενάριο μια ταινίας. Δεν απλοποιεί τα επιστημονικά κομμάτια, αλλά τα ενσωματώνει στην αφήγηση και έχει τον αναγνώστη κοινωνό της γνώσης όσο και των προσπαθειών των κεντρικών ηρώων. Οι χαρακτήρες γνώριμοι, μιλάμε για πραγματικά πρόσωπα, αντανακλούν τη διαφορετικότητα του επιστήμονα. Ο τακτικός και συνεπής Μεσέν, μαζί με τον Ντελάμπρ και την πιο ανέμελη ματιά του, θα συνδυαστούν για να δώσουν απαντήσεις. Ο Γκέτζ υφαίνει ένα μυθιστόρημα με δυνατή πλοκή, γεμάτη συναισθήματα, εντάσεις και όραμα, που οδηγεί τους δύο κεντρικούς ήρωες. Παράλληλα ζωγραφίζει μια τοιχογραφία των κρίσιμων πρώτων χρόνων της Γαλλικής επανάστασης και συνδυάζει το όραμα των δύο επιστημόνων, με το όραμα ενός ολόκληρου λαού. Το τέλος είναι γλυκόπικρο ,όπως και η πραγματικότητα. Την επανάσταση διαδέχτηκε ο Ύπατος Ναπολέοντας και το νέο μέτρο, η ελεύθερη χρήση των παλιών. Το 1840 η δουλειά της επιστημονικής κοινότητας προς όφελος του λαού και της επανάστασης θα επανέλθει οριστικά και με μόνιμη ισχύ. Απολαύστε το βιβλίο, με μια μεζούρα δίπλα σας και αναλογιστείτε, τα απλά πράγματα που ορίζουν την ζωή μας πόσο κόπο χρειάστηκαν για να μετρηθούν και οροθετηθούν. Ένα βιβλίο που θα κάνει όσους απεχθάνονται τα μαθηματικά και τις θετικές επιστήμες, να τα δουν με άλλο μάτι.

INNERWISH- "Ash of eternal flame'

 At last the new album from Greek power metalers INNERWISH. A band that has shown signs of maturing from album to album and also a healthy diversification. Although the elements we all loved, the power,strength, heavy metal feeling are all here, again the band decided to provide a more mature, blended final product. If you had to give a definition, to someone who has never heard of,i would describe them as the perfect mix between ELEGY,KAMELOT, RAINBOW and EARLY QUEENSRYCHE with the IRON MAIDEN, Bruce Dickinson hear beating in them..

From the majestic opening track "Forevermore" to the darker, more heavy "Sea Of Lies"with Hansi Kürsch (BLIND GUARDIAN) giving extra depth and power to the song's message about modern day refugees, the band is on fire. But what INNERWISH have achieved is shown off at "Higher" and "Breathe" along with "Once again". Songs that remain at the heavy metal stratosphere but in their heart looking to other more melodic directions,without being FM radio friendly. The work of QUEENSRYCHE at "Rage for order." is alive and breathing in these songs,where the sound colors are far more than the simple black, blue and grey of the metal palette .On the other hand you have "Soul asunder" and "Primal scream" , pure European metal anthems, made for live classic,sing alongs. You have the excellent RAINBOW inspired "The hands of Doom" with its Graig Goldie era solo, taking the leads outside the comfort zone of the twin guitar MAIDEN sound."Cretan Warriors" is among their heaviest moments, taking a bow to the US power metal scene, ARMORED SAINT, SANCTUARY.

At the end of the listening, you have an album full of power, melody, fresh ideas and not one filler or a dull moment. An album with its stand out moments who are different for the listener depending on your background. High level of musicianship, excellent production, crystal clear sound and great songwriting.

A band who had us waiting too long ,but the final result surpassed our expectations.

8

Beth Hart -"You still got me"

 A troubled soul, a real blues woman, American songwriter,singer Beth Hart releases her eleventh studio album and the angel of inspiration is by her shoulder.

From the opening track "Savior with a Razor" featuring Slash, a painful, har rockin blues song, to the groovy "Suga N My Bowl" (featuring Eric Gales), Hart shines all over the songs."Never Underestimate a Gal" has the swing feeling inside it and the song speak for Hart herself, never underestimate a woman with her strength to fight the inner demons."Wanna Be Big Bad Johnny Cash"written by Hart and Glen Burtnik ahs the blues, country feeling that would make Cash proud for his heritage and Hart a real contender for his crown."Wonderful World" is a "piano-led ballad while the raw, dark  "Don't Call the Police" balanced by the soulful "You Still Got Me". The album closes with groovy, edgy  "Machine Gun Vibrato" where Hart's voice reminiscent of the bootleggers tommy guns sound,the perfect soundtrack for StValentine's massacre.

All in all , Hart's eleven album, finds her fresh, rejuvenated and more and above all true to her musical calling,combining groove, swing and the pain the blues carries with them from a woman who lives proudly showing her scars.

8.5

BOC - "Ghost stories"

 

If this is the final "studio" album, their 15th "studio" by the progressive/hard rock/metal pioneer/giants BOC, then it is almost a complete disappointment. A compilation of leftovers,comprises a dozen songs originally recorded between 1978-1983 (with one from 2016), mostly from the middle and late period of the band with the more polished sound plus a couple of cover versions, of songs we already knew by their live renditions like 'Kick out the jams" by MC5.

No one questions the ability of BOC to write great songs. Even their leftovers, whatever they decide to play twelve bars/60s (BEATLES) influenced at "Gun", the funk meets the DOORS (at the keyboards department) "Soul Jive", Hard rock in the BOC of the late 80s era time in "Supernatural", " Don't Come Running to Me", slow tempo boogie, "Money Machine" with the BEATLESesque chorus, twelve bar rock n roll in "Cherry", the jazzy "Shot In The Dark" that grows in to a hard rocking song in the vein of "Revolution by night" songs, "The only thing"a mid tempo melodic ballad with the PROCOL HARUM style keyboards or covers "We Gotta Get Out of This Place" (MC5),"If i fell" (BEATLES) these are songs other bands would never even dreamed to have in their original studio albums. But, the big but, Bloom,Roeser and co have the guts and the talent to create even in our Spotify dominated days, great songs as they proved in their recent studio album. So why not get themselves in the studio for one last time, let the creative juices flow and let the bunch of harcore fans get happy and buy the tangent material, cd, vinyl,whatever and the rest listen to the various platforms. We are all more than happy listening to new songs at their concerts, love how they enrich their l;ive set, with oldies , songs not often played or from their 21st century works.

They may feel old, tired and disappointed by the road taken by the modern music industry but along with them there is a small, hardcore group of fans like "Mike Mavrogiannis, in Greece who deserve one last final kiss of fresh air with new songs. At the album now, the collection has some highlights ,not a real low, so i'll say. "Cherry", "Shot in the dark", "Soul Jive" ,.are above average (for BOC standards). The sound is similar to "Cultösaurus Erectus", "Fire of Unknown Origin ", "Revolution by night" and Mirrors", mostly with the metal element bending nicely with their FM aesthetic. The covers are nice, nothing to get yourself on fire and at the end of the listening, you'll find yourself eager to revisit their vast discography and the live albums,tribute to older studio works with more interest.

So if Eric Bloom and Donald "Buck Dharma" Roeser read this, there is a whole Greek spinach pie for both of you, just go back to the studio for one final time.

7

 « Η τραγική ιστορία των Ελλήνων αιχμαλώτων στη Μικρά Ασία, 1919-1924»-Κανελλόπουλος, Νίκος , Τόμπρος, Νίκος Φ. (Μίνωας)

‘Αν έχετε συγγενή στρατιωτικό, αγόρι στην οικογένεια ή καταγωγή από τις ‘χαμένες» πατρίδες κάντε του δώρο αυτό το βιβλίο. Με βάση την διπλωματική εργασία μιας πανεπιστημιακού, πηγές από αρχεία του Ελληνικού Στρατού και του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού κ Διεθνούς Ε.Σ, καταθέσεις αιχμαλώτων που επέστρεψαν και Τουρκικές πηγές , το βιβλίο, είναι μια ιστορική μελέτη στην ουσία, εκλαϊκευμένη που ρίχνει φως στο μεγαλύτερο έγκλημα κατά αιχμαλώτων πολέμου του 20ου αιώνα (αντίστοιχο των Ιαπωνικών και Γερμανικών ωμοτήτων στον ΒΠΠ κατά αιχμαλώτων πολέμου), που ουδείς αναγνώρισε ή καταδίκασε. Την αισχρή αντιμετώπιση Των Ελλήνων αιχμαλώτων πολέμου από τους Τούρκους, μέχρι την ανταλλαγή και απελευθέρωση όσων επέζησαν.

 

35000-17000 , νούμερα που συμβολίζουν τον ανθό της Ελληνικής νεολαίας, που πολέμησε και ηττήθηκε αλλά αν και παραδόθηκε σε «πολιτισμένο» Έθνος (χάχα) ,τους συμπεριφέρθηκαν με τρόπο αντίστοιχο των Ιαπώνων στους Συμμάχους αιχμαλώτους στη Βιρμανία. Η στέρηση της τροφής, του νερού, οι πολύωρες πορείες θανάτου , η επί χρήμα σοι πώληση αιχμάλωτων σε Τούρκους ιδιώτες για να τους εκτελέσουν προς τέρψη της δίψας τους για αίμα και εκδίκηση , η στέρηση ρούχων, στέγης , η εγκατάλειψη στο κρύο και την πείνα ,παράλληλα με καταναγκαστική εργασία, συνθέτουν το δράμα που η Επίσημη Ελλάδα εν γνώση της και εσκεμμένα για πολιτικούς λόγους, μην στεναχωρηθούν οι γείτονες,  αποσιώπησε.

 

Αρχεία από πηγές διαφορετικών εθνικοτήτων που παρουσιάζουν τις 17000 αγνοούμενων σαν μια ακόμα απώλεια που συγκλονίζει. Σε ένα βιβλίο που ξεκινά οριοθετώντας έννοιες κ όρους , όπως ανθρωπιστικό δίκαιο, αιχμάλωτος πολέμου, συγκρίνει με αντίστοιχες περιπτώσεις αιχμαλώτων στον ΑΠΠ, των Τούρκων και άλλων Εθνικοτήτων και καταλήγει στο συμπέρασμα της ντροπής. Ο εξανδραποδισμός και οι ι εκτελέσεις στρατιωτών και πολιτών ιδιαίτερα στην Μαγνησία, άγγιξε τα όρια της γενοκτονίας. Τη ίδια στιγμή ο Τούρκοι αιχμάλωτοι πάχαιναν στην Ελλάδα, ενώ ο Βενιζέλος τιμούσε μεταπολεμικά τον Κεμάλ.

Γραμμένο με τη λογική της έρευνας, παρουσιάζει το περιβάλλον της εποχής καθώς και τί ίσχυε βάση διεθνούς δικαίου για τους αιχμαλώτους πολέμου. Στη συνέχεια περνά στην Τουρκία του ΑΠΠ και την τύχη των συμμάχων αιχμαλώτων πριν μπει στο κυρίως θέμα που είναι οι αιχμάλωτοι στην Μικρασιατική εκστρατεία και κυρίως η τύχη του μεγαλύτερου αριθμού αυτών μετά την εκστρατεία κατά της Άγκυρας και την άτακτη υποχώρηση του Ελληνικού στρατού. Διεξοδικά και ανα περιοχή μεταφέρει τις πρώτες ημέρες των αιχμαλώτων και στη συνέχεια τις συνθήκες της μακροβιότερης κράτησης. Διαχωρίζει σε περιοχές και ανα βαθμό ,εμπλουτίζοντας με αρχειακές πηγές  από ημερολόγια και καταθέσεις αιχμαλώτων που επέστρεψαν. Ολοκληρώνει χρησιμοποιώντας αρχεία του Ελληνικού και Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, διασταυρώνοντας και επιβεβαιώνοντας ή καταρρίπτοντας ισχυρισμούς των Τουρκικών αρχών.

Επίσης σκιαγραφεί την Τουρκία τότε, την σημασία των αιχμαλώτων ως σύμβολο της νίκης του Κεμάλ γα τον Τούρκο χωρικό και ενισχυτή του Εθνικού φρονήματος. Παραθέτει τις συνθήκες στον Τουρκικό στρατό, τις σωματικές τιμωρίες και την εξισωτική λογική , αν χτυπάμε τον Τούρκο στρατιώτη και πεινά ο Τουρκικός λαός, γιατί ο Έλληνας αιχμάλωτος να χρήζει καλύτερης μεταχείρισής. Τέλος μεταφέρει στοιχειοθετημένα τις απόπειρες των Τούρκων να ξεγελάσουν τις Διεθνείς επιτροπές με χορήγηση ρούχων και τροφίμων σε αιχμάλωτους πριν τις επιθεωρήσεις, απειλές αν μιλήσουν και άλλα ωραία, που εκμεταλλεύτηκαν στον ΒΠΠ οι Ναζί, ως τεχνογνωσία.

Οι περιγραφές των συνθήκων κράτησης, που διασταυρώνονται από διαφορετικές μαρτυρίες χωρίς να μεταφέρει όλες τις ακρότητες απλώς σε κάνουν να δακρύζεις και να ανατριχιάζεις, χωρίς να ξεχνά να αναφέρει και μερικούς Τούρκους στρατιώτες, που παρέμειναν άνθρωποι μέσα στην κόλαση του πολέμου. Η επιστροφή των φαντάσματων όπως τους χαρακτήρισαν οι Ελληνικές εφημερίδες σε αντίθεση με τους παχυλούς Τούρκους αιχμαλώτους και η αντιπαράθεση των συνθηκών ολοκληρώνει την μαρτυρία περιγραφή, μιας χώρας που ως σήμερα στρουθοκαμηλίζει για την τύχη των παιδιών της.

 

Διαβάστε ένα έξοχο, γεμάτο στοιχεία βιβλίο, για μια γενοκτονία, που μεταπολεμικά, ελάχιστοι επιτράπηκε να αναφερθούν, για να μη χαλάσουν οι σχέσεις με τη γείτονα χώρα. Αποκαλυπτικό, δείχνει ότι οι αγνοούμενοι του 1974 στην Κύπρο, ήταν φυσική συνέπεια του τρόπου που ζουν και συμπεριφέρονται οι Τούρκοι. Με αδιαμφησβήτητα στοιχεία, ένα έργο που συμπληρώνει την ελλιπή Ελληνική ιστοριογραφία για την τύχη των άτυχων που παραδόθηκαν στις Τουρκικές ορδές το 22.

 Phil Mogg-" Mogg's Motel"

 Athens missed a great chance to say goodbye to UFO and their lead singer for decades, Phil Mogg, when UFO retired form action due to Moggs health issues. Their cancelled show was supposed to be their last on their farewell tour. Heart issues led Mogg to early retirement, at elasty from heavy touring, but the flame inside him,led him to his first solo album.

".Mogg's Motel" is the debut solo album from Phil Mogg, the legendary vocalist and founding member of rock icons UFO. Following the band's final show in 2022 and breakup announcement, Phil thankfully didn't take retirement to heart and fans will be delighted to know that this excellent new album rocks in the same vein as his previous band. Produced by bassist Tony Newton and featuring UFO alumnus Neil Carter on guitar and keyboards alongside guitarist Tommy Gentry and drummer Joe Lazarus, this is an album that combines more modern and heavy sound with the classic UFO melodic , punchy Hard rock with some additional female backing vocals that put the songs ,wherever they are ,in a more sophisticated dimension.

The voice is here, alcohol soaked, steady and vivid but the sound is beefier and heavier at some points, "modern' for the classic UFO fan who isn't a lot in the Vinnie Moore era.From the familiar to ear, classic UFO "Apple pie" and 'Wrong house'  to the more heavy "Shane" and "Tinker taylor", "Princess Bride" with the riff conquering the songs,heavy and distorted, like late days UFO. Mogg is in top form. Another stand out track is the dark  "Weather" while on 'Storyville" an old school mid tempo ballad ,Mogg delivers a heart full performance and in whole the album along with DEEP PURPLE;s latest album, proves why in the 70s ,Britain produced some of the finest Hard rock bands that continue to keep the flame alive,even as solo members work.

'Mogg's Motel" is more than a substitute to UFOs disbandment, is a fine album of British Hard rock that steps on UFOs heritage and looks in the eye the  future. He may be a bit late in deciding to release his first solo album, but won't disappoint anyone

.7.5

Ελλάδα Ελλήνων καθολικώς διαμαρτυρομένων (updated) πάντα επίκαιρο

 Ελλάδα Ελλήνων καθολικώς διαμαρτυρομένων (updated) πάντα επίκαιρο

 

 

Το παρόν κείμενο βασίστηκε σε ένα παλιότερο κείμενο πριν την κρίση που παραμένει επίκαιρο. Τυχόν διαφωνίες , που θα υπάρχουν πολλές, σεβαστές, κρατείστε τις για τον εαυτό σας όμως. Διάλογο α ς κάνετε με αυτούς που "επιβάλλουν" την μειοψηφία των εκλογικών αποτελεσμάτων πατώντας σε μια τεχνητή "Δημοκρατία" κ ένα Σύνταγμα που ερμηνεύεται κατά το δοκούν.

Γεια χαρά σε όλους. Σκόπευα να γράψω για το Rock of ages  και το φάντασμα της Όπερας που είδα στο πρόσφατο ταξίδι μου στο Λονδίνο. Δεν μπορώ, δε μου βγαίνει .Δεν μπορεί αν μου βγεί, όταν ήμουν μάρτυρας, της διαστροφής του δήθεν αντιεξουσιαστή, Ελληνα, οργισμένου, λαϊκιστή, νεοφασίστα, που οδήγησε χθες ,ένα από τα ομορφότερα κομμάτια της ζωής μου, ζωής μας στον όλεθρο και την πυρά.

Από τους αρχαίους χρόνους, ο Έλληνας είναι θρασύδειλος. εξοστρακίζει τον αντίπαλο, δίνει κώνειο στο διαφωνούντα, προτιμά τον λαϊκιστή πολιτικό και ζει με δούλους, κ την γυναίκα στον γυναικωνίτη. Αρέσκεται  Σε εμφύλιους πολέμους με ξένα χρήματα και θεωρεί τον κάθε μη Έλληνα, βάρβαρο. Εκστρατεύει όπου δει χρήμα, Τροία, Συρακούσες, Περσία και είναι εκδικητικός, βλέπε Μέγας Αλέξανδρος. Πέρσες, ποιοι Πέρσες και καλά οι Πέρσες, στην Ινδία και το Αφγανιστάν, ποιός του είπε ότι τον ήθελαν.

Μετά βρήκε τη Θρησκεία και το Βυζάντιο, που τον έκανε επαρχία του, μικρή και παραγνωρισμένη. Ύστερα ήρθε η ώρα της Τουρκοκρατίας, η λήθη, μέχρι την επανάσταση, χάρη σε κάτι ροκ εν ρολ καλόγερους ,γυναικάδες και αλητήριους σαν τον Παπαφλέσσα και μια αστική τάξη, που αποφάσισε να αποκτήσει βάση. Ιδεαλιστές σαν το Ρήγα Φεραίο  έδωσαν τη ζωή τους, για να θέσουν ιδεολογικές βάσεις και οπλαρχηγοί, πρώην κλέφτες ενώθηκαν να πολεμήσουν (να κάνουν τη βρώμικη δουλειά). Μόλις τα κατάφεραν, άφησαν τους επαγγελματίες πολιτικούς να μας βάλουν στο λούκι της κομματικοποίησης, Μαυροκορδάτος, Κωλέτης κλπ. Αμέσως ήρθαν τα δάνεια και ο εμφύλιος και οι ξένοι , που θέλαν τα λεφτά τους, εδίωξαν τους Τούρκους και μας έδωσαν το κρατίδιο μας.

 

Μετά ήρθαν  το 1897, ΟΙ Βαλκανικοί, είχε προηγηθεί μια πτώχευση, δάνεια, η υπόθεση Πασίφικο, το μονοπώλιο, ο πρώτος παγκόσμιος, η Μικρασιατική καταστροφή, Ο δεύτερος παγκόσμιος, ο εμφύλιος και η Κορέα …Ελλάς ελλήνων χριστιανών, με κλαρίνα και μπουζούκια και προσφυγικά και την αστική τάξη (εισαγόμενη από τα χωριά) της αστυφιλίας, της αντιπαροχής και των πολυκατοικιών .Ανάπτυξη με το σχέδιο Μάρσαλ και εφοπλιστές με δανεικά Λίμπερτυ, δεκαετία του 60 κ κοινωνική αναταραχή, δικτατορία, Κύπρος και μεταπολίτευση, και ο σωτήρας εκ Σερρών. Μπείτε στην ΕΟΚ, (δεν μας ρώτησαν), μετά λαϊκισμός σοσιαλιστικής μορφής, από τα 1981, έκανε τους δεξιούς  Μαυρογιαλούρους να μοιάζουν νήπια. Η δικαιολογημένη μίζα του υπουργού Κοσκωτάς, Κουτσόγιωργας, γκόμενες αεροσυνοδοί και ύστερα ο τεχνοκράτης με τις κρεατοελιές και την είσοδο μας στο ευρώ. Όλα άλλαξαν εκτός από τους μισθούς .Εξαιρούνται τα δάνεια και οι επιδοτήσεις, που κάποιοι έδιναν αφειδώς στους αγρότες και οι μισθοί στις ΔΕΚΟ, πιο μεγάλοι από τους μισθούς το ιδιωτικού τομέα, παγκόσμια πρωτοτυπία.

Κάποια μέρα κάναμε πρωθυπουργό, τον άνθρωπο που για λόγους εικόνας (image), πήγε για ποδόσφαιρο, μετά από 30 χρόνια και έσπασε τον αστράγαλο του, προφανώς νόμιζε ότι ήταν playstation…Ολυμπιακοί αγώνες, άλλα λεφτά σε συστήματα ασφαλείας, γερμανικά, υποβρύχια, ολλανδικές φρεγάτες, γαλλικά μιράζ, γερμανικά Leopard (ξεχάσαμε την ταπείνωση των Ιμίων- τους νεκρούς αεροπόρους). Άνοδο της λαϊκής δεξιάς (με κοστούμια  από το Λονδίνο-χαχα)

 

Το 2008 έκαψαν την Αθήνα, για έναν άδικο θάνατο, μια δολοφονία. Μας έμαθαν ότι η λεηλασία δικαιώνει το αίμα ενός παιδιού. Παράλληλα μάθαμε ότι νομική επιστήμη είναι  η σπίλωση του νεκρού (βλπ υπερασπιστική γραμμή Κούγια). Μετά ήρθε το παιδί των σπορ, άξιος συνεχιστής του γκομενιάρη μπαμπά, καλός στην εικόνα κ στα Ελληνικά με Αμερικάνικη προφορά. Ανίκανος σε όλα τα άλλα. Χωρίς να μας ρωτήσει συνέχισε την πολιτική Αλογοσκούφη, «δώστε εναύσματα στους ξένους» . Μας έφερε το ΔΝΤ, χωρίς δημοψήφισμα. Μετά μας έφερε δάνεια κ μετά την έκανε και έβαλε τον τραπεζίτη, πάλι χωρίς να μας ρωτήσει, πρωθυπουργό. Τώρα  μας λέει  ο έτερος αρχηγός εκ Καλαμών, 20-30 χρόνια υπομονή. Αλήθεια, ποιόν θα συναγωνιστείς? Τον Τούρκο που είναι σε ανάπτυξη ή τον Ινδό, που παράγει αυτοκίνητα και φάρμακα ,έστω και αντίγραφα. Με υπουργούς σαν τους Βενιζέλο,Βορίδη,Λομβέρδο, αποφοίτους νομικής θα ανταγωνιστούμε τεχνοκράτες ?

Σε πείσμα όλων κάποιοι διαδηλώνουν και ας μην συμφωνώ μαζί τους, βλπ ΠΑΜΕ. Διαφωνώ γιατί τρέφουν τον συνδικαλισμό και τις ΔΕΚΟ, που είναι υπεύθυνες για το Ελληνικό αίσχος, με μισθούς δημοσίου, που δεν συναντάς στον ιδιωτικό τομέα. Τουλάχιστον όμως διαδηλώνουν. Σε αυτή την χώρα της μόρφωσης, της παιδείας,  των πνευματικών ταγών, που «δεν θέλουν να γίνουν βουλευτές», είχαμε το χθεσινό αίσχος. Η ελληνική Αστυνομία, να προστατεύει την Βουλή και ο ιστορικό κέντρο της πόλης που γεννήθηκα, εγώ ,ο πατέρας μου και τα παιδιά μου, να καίγεται. Να μην καίγονται το ΔΝΤ και οι τράπεζες, αλλά το κτίριο του  «Απόλλωνα» κ του «Αττικόν», το ‘Αστυ’. Βέβαια ο αντιεξουσιαστής δεν πάει στον κινηματογράφο, εκτός αν πρόκειται για τα "μαθήματα Αμερικανικής  ιστορίας" κ τον Ράμπο και αυτά μεταγλωττισμένα. Αλλά τι να πούμε όταν στην Ελλάδα, ακόμη τιμούν κάποιοι το ΕΑΜ που αιματοκύλισε τη χώρα, για να την κάνει «Σοσιαλιστική» και  ξεχνάνε το Μελιγαλά και την ΟΥΛΕΝ. Όταν τη Μακρόνησο και τη Γιάρο, τα έκαναν σημαία τους  ανεγκέφαλοι, [που δεν ξέρουν τι σημαίνει λήθη και ύβρις και μιλάω για του φωτισμένους πατριώτες –Δεξιούς, που προστάτευαν τον κάθε βιομήχανο, που έβγαζε τα κεφάλαια  του στην Ελβετία. Χώρα των άκων, χώρα χωρίς ιστορική μνήμη, χώρα του Πολυτεχνείου και της Νομικής, που απέκτησαν πια άλλο χρώμα.

 

 

Άσυλο, από πρυτάνεις ανεύθυνους, που αφήνουν την πόλη βορά στο έλεος επικινδύνων που τους νοιάζει όχι η «Αν-αρχία», όχι αντιεξουσιαστές, αλλά τραμπούκοι, λεηλάτες, πράκτορες και συνεργάτες, των εκάστοτε εξουσιαστών ,άμεσα ή έμμεσα. Οικτίρω όλους εμάς και  εμένα μαζί, που δεν έχουμε το θάρρος, τον κάθε δήθεν ταραξία ας είναι γιός ή κόρη ή αδελφός μας , να μην τον παραδώσουμε στις Αρχές (γιατί αλλωστε θα τιμωρηθεί?) αλλά να τον οδηγήσουμε στα Γκούλαγκ, που οι « σύντροφοι»  της κας Παπαρήγα, οδηγούσαν τους κοινωνικά απροσάρμοστους. Όταν καις βιβλιοπωλεία και κινηματογράφους είσαι χειρότερος από ζώο, είσαι άνθρωπος και κανένα Νταχάου δεν σου είναι αρκετό

Σε λίγους μήνες έρχονται  οι Skynyrd  ακολουθούν οι  BLACK SABBATH ( με η χωρίς τον Ward) μετά οι RED HOT CHILI PEPPERS. Θα είμαστε όλοι εκεί όπως ήταν όλοι στην Ελλάδα και μετά την δολοφονία του Καποδίστρια και την 22η Απριλίου του 1967και μετά την ψήφιση του μνημονίου.  Αδιάφοροι, χαρούμενοι για την ροκ αισθητική μας και το ανεξάρτητο ροκ πνεύμα μας. Για αυτό μας χαίρομαι, αναγεννιόμαστε  από τις στάχτες μας σαν φοίνικας… τόσο ροκ, τόσο όμορφο …με πήρε η μυρωδιά από τα χημικά και τα αποκαίδια… Ελλάδα του Μπέου, του Πατέρα, Του Μαρινάκη, του Βαρδινογιάννη, του Ψωμιάδη, του Τροχανα…Δ.Ν.Τ, το είχε πει και ο Al , NEW WORLD ORDER…Αριστοτέλη δεν διάβσα , ούτε Πλάτωνα, ήμουν θετικής κατεύθυνσης… διάβασα μόνο πολύ χημεία και αγαπώ το H2SO4..πολύ

 

Υ.Γ Ακολούθησαν αυτό το κείμενο, η χρεωκοπία και ο λαικισμός του "καταληψία" πρωθυπιυργου. Η Σωτηρία Μητσοτάκη, με το Μεγάλο περίπατο , την Ελλάδα 2.0,την διάλυση του ΕΣΥ, την ακρίβεια, ο Κασελάκης, το gloden boy της 'Αριστεράς" και η διάσπαση των συντρόφων του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί δεν χωράνε τα SUV στο παρκινγκ της Κουμουνδούρου. Κωρονοιός, ΗΕλλάδα μαθημένη στα επιδόματα, Rafal κ Φρεγάτες αλλα κ 1 εκατομμύριο νέοι Ελληνες στο εξωτερικό. Μεταναστυευτικό και η χώρα μια ατελείωτη χωματερή , ενήλικων οικονμικών επι το πλόιστον, παράνομων μεταναστών ακι Μουσουλμάνων που ονειρεύονται τη Σαρία στην Ευρώπη. Στη χώρα μας, ευδοκιμεί η φαιδρότηατα, οι κηραλοιφές, η φωνή λογικής (οι υπόλοιποι είμαστε παράλογοι?ίσως_ και η Κωσταντοπούλου με τη μόνιμη διαμαρτυρία και το σύντροφο της συν Βουλευτή. Τιμωρείσαι γιατί δεν έκοψες απόδειξη, αλλά οχι γιατί έστησες τις τηλεοπτικες άδειες για να ελέγχεις τα ΜΜΕ, βλ Παππάς. Τιμωρείσαι γιατί πίνεις καφέ στο αυτοκίνητο, αλλά οχι γιατί παρέδωσες τον ΟΣΕ στους Ιταλούς για φραγκοδίφραγκα και κατέληξες με συμφωνία ΣΥΡΙΖΑ,-ΝΔ στο δυστύχημα των Τεμπών και 53 νεκρους, που απλά πήγαιναν σπίτι τους. Τιμωρείσαι γιατί δεν βάζεις φυσικό αέριο, οπτική ίνα ή δεν χρησιμοποιείς πιστωτική όπως ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ το κράτος (ελευθερία επιλογών σε Δυτική δημοκρατία) αλλά οχι για τους 100 νεκρούς στο Ματι (που δεν ήξερε ο Αλέξης που έκανε ταξιδάκι), εκεί κα Δούρου ήταν πλημμέλημα.. Τιμωρείσια με το ακριοβότερο ρεύμα στην Ευρώπη, το χειρότερο ιντερνετ, την ελάχιστη εως ανύπαρκτη κοινωνική περίθαλψη γιατί τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ και ΜΚΔ δημιουργησαν τη γενθιά της απάθειας που έχει απεμπολήσει το βασικό δικαίωμα της ,αυτό της ψήφου. Στη χώρα των αριστερών με δεξιά τσέπη και των δεξιών που ονειρεύονται γάμους ομοφύλων, γιατί όλα τα άλλα έχουν λυθεί, κοιτάμε τί γίνεται στο γειτονικό Ισραήλ και αναρωτιόμαστε τί θα κάναμε εμείς? Στη χώρα των τραπεζών και της τεχνολογίας που θα μειώσει και άλλο τις θέσεις, του τουρισμού που αυξάνει σε αριθμούς και εμιώνεται σε έσοδα, χαμογελάμε. Γιατί είναι μεταδοτικό και τα πρωινάδικα το επιβάλλουν. Το μόνο επίκαιρο σε αυτή τη χώρα είναι ο στίχος των THE WHO από το "Wont get fooled again"...new boss, smae like the old boss